Tien jaar geleden begon Arjen min of meer per ongeluk bij IMAGEM. Inmiddels is hij een vaste waarde in het developmentteam; kritisch, scherp en altijd met een knipoog. In dit interview blikt hij terug op zijn eerste dag, deelt hij zijn kijk op het vak en vertelt hij over een bijzondere fietstocht naar een Hackathon in Polen.
"Ik heb de afgelopen tien jaar aan veel projecten gewerkt. Maar Oneport en de webshop voor het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) springen er qua project uit."
Zeker. Mijn eerste werkdag zou eigenlijk bij een ander bedrijf in Apeldoorn zijn, maar daar was mijn laptop nog niet klaar. Bij IMAGEM raakte ik toevallig aan de praat met Wouter en kreeg ik spontaan een beter aanbod. Dat voelde direct goed: ik kende IMAGEM al en had meegewerkt aan een voorloper van Oneport. Bovendien stond hier wél meteen een laptop klaar. We zaten met z’n drieën op kantoor in Apeldoorn, David, Wouter en ik, dus dat was een snelle introductie. De rest van het team werkte toen nog in Capelle aan den IJssel.
We zijn als bedrijf compleet veranderd. In het begin werkten we veel met SmartM.Apps en verkochten we voornamelijk software van Hexagon. Nu ligt de focus op eigen oplossingen en diensten. We hebben veel meer developers en bouwen veel meer zelf.
Applicaties bouwen met kaarten, precies de twee dingen die ik leuk vind. Ik werk bijna mijn hele carrière al met kaarten. Dat is ooit toevallig zo begonnen, maar het blijft interessant.
Dat ik naar Polen ben gefietst voor een Hackathon van Hexagon. Drie keer ben ik daar geweest om bij te leren over smartapplicaties. Eén keer ben ik op de fiets gegaan: 1.050 kilometer heen en weer terug, in november Ik had een kap over mijn ligfiets en zat helemaal ingesloten, wat prettig was, vooral op die ene dag met drizzle. Geen sneeuw gelukkig, maar het was wel koud. Een geweldige ervaring.
Lastig kiezen, ik heb aan veel projecten gewerkt. In de beginjaren werkte ik vooral aan prototypes. Maar Oneport en de webshop voor het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) springen eruit. Binnen zes maanden stond er een systeem waarmee ze vijf petabyte aan luchtfoto’s beschikbaar konden maken voor het publiek. Mensen konden die online bekijken en bestellen. Het werkte geweldig.
Echte bugs vergeet ik snel, die los je op en dan is het klaar. Maar bij het Kadaster hadden we ooit een ‘Easter Egg’ (een verborgen feature die een developer in een applicatie stopt) in een kaartbestand gezet: een zwarte rand waarin ik “Groetjes Arjen” had geschreven. Je zag het normaal niet, tot iemand het bestand opende in een viewer met een font-bug. Toen stond die boodschap ineens levensgroot op het scherm. Daar moest ik me wel even voor verantwoorden. En we hadden ooit een smoelenboek met verborgen foto-effecten: zodra je met je muis over de foto ging, verscheen er een glimlach met een sterretje of een knipoog. Kleine grapjes onder ontwikkelaars.
Flexibiliteit. De technologie verandert voortdurend. Sinds kort gebruik ik AI bij het coderen. Ik stond er eerst sceptisch tegenover, maar het werkt verrassend goed. Het helpt me sneller en beter te werken. Het is echter geen black box, AI legt goed uit wat het doet. Maar je moet wel zelf blijven nadenken. AI is een hulpmiddel, geen vervanging. Ook thuis, ik bouw een site voor de Fietsersbond, gebruik ik het inmiddels als experiment.
JavaScript. Flexibel, vergevingsgezind en overal toepasbaar. Java is te streng en in C kun je veel zelf doen, maar dat is ook zeer foutgevoelig. JavaScript heeft een gigantisch ecosysteem. Alles wat je nodig hebt, is al een keer opgelost, je moet het alleen weten te vinden. AI kan er ook goed mee overweg. Het is de taal van het internet. Zolang dat blijft bestaan, blijft JavaScript relevant.
Bij de developers hebben we een ongeschreven regel: laat je je scherm onbewaakt openstaan, dan trakteer je op taart. Nog nooit uitgevoerd, maar de dreiging hangt in de lucht.
Blijf nieuwsgierig en flexibel. Volg de ontwikkelingen en blijf leren. Ik volg veel op YouTube, zit op Mastodon en bezoek jaarlijks het VUE-congres in Amsterdam, de grootste conferentie ter wereld over Vue.js, met sprekers van over de hele wereld. Daar zag ik ook voor het eerst een demonstratie over AI die écht indruk maakte. Ook delen de makers van Nuxt wekelijks nieuwe dingen. Dat helpt me scherp te blijven.
Ik ga helemaal los op koekjes en borrelnootjes. En als het even kan, zit ik in de zon. Helaas heeft de parkeerplaats het gewonnen van mijn geliefde picknicktafel.
Nee hoor, ook niet voor één dag, ik zit prima 😉
‘The Fez’ Steely Dan. Gewoon omdat het swingt.
Vooruitkijken vind ik verspilde energie. Je kunt van alles bedenken, maar het loopt toch weer anders. Dat geldt voor alles. Ik probeer het zo in te richten dat ik met wat er ook gebeurt, kan omgaan. Of mijn werk over tien jaar nog bestaat? Geen idee. Veel is nu nog handwerk, maar dat verandert snel. Toch hoop ik dat ik hier over vijf jaar nog steeds zit. Ik heb het naar m’n zin.
Dan heb ik geen werk meer. Mijn werk draait om dingen die níét goed werken. Een stagiair merkte ooit op: “Jullie focussen je alleen maar op wat er niet werkt.” En dat klopt. Als developer kijk je constant naar fouten, edge cases, dingen die net niet kloppen. Het is een soort afwijking, maar die focus brengt dingen vooruit.
Aan Planspace Simulator. En privé aan een site voor de Fietsersbond, met een interactieve kaart waarop mensen met foto’s kunnen laten zien wat er speelt in Deventer.
Harald Gortz, al vijf jaar business consultant bij IMAGEM, brengt techniek en praktijk samen. Zijn fascinatie voor remote sensing en duurzame oplossingen sluit naadloos aan op zijn werk en hobby’s, zoals drones en fotografie. Een verhalenverteller pur sang: “Als ik schrijf over een groen dak, leg ik er zelf ook een aan.”
Peter Schoep viert vijf jaar bij IMAGEM: van productmanager tot Operations Director. Lees over zijn reis, drijfveren en wat IMAGEM voor hem bijzonder maakt!
Walter Jansen, front-end developer bij IMAGEM, combineert al 5 jaar techniek en design. Ontdek zijn drijfveren, trotsmomenten en verrassende talenten buiten zijn werk.
